پرداختن به این سؤال که آیا ما با اختیار خود وارد این جهان هستی شده‌ایم یا جبر پروردگار ما را وارد این دنیای پررمز و راز کرده است انتهایی به جزء تشویش ذهن‌ها نداشته و دغدغه‌ای را برای ما رفع نخواهد کرد، لیکن و فقط برای یکبار بیایید این‌طور برای خود داستان حضورتان در این دنیا را به نگارش در بیاورید که: شما با اشتیاق و شادی انتخاب کردید و وارد جهان ماده شدید، پس لازم است زودتر از کالبد خود بیرون بیایید و در جهان بالاتر تفکر کنید. پس می‌خوابید و همین‌طور که بیشتر رشد می‌کنید بهتر خود را با جهان ماده وفق می‌دهید و بر شادی‌تان می‌افزایید. برای همین در ابتدای تولد می‌خندید و شاد هستید، چون دارید یک تجربه عظیم را برحسب انتخابتان انجام می‌دهید. دارید ذوق می‌کنید؛ ولی خب محدودیت‌های این جهان ناراحتی‌هایی هم ایجاد می‌کند که در بدو ورود شاید غیرقابل‌تحمل به نظر بیاید؛ پس شاید گریه هم بکنید. چون فکر می‌کنید از پسش برنمی‌آیید؛ اما هرچه بیشتر زمان می‌گذرد متوجه می‌شوید که می‌توانید. پس دیگر کمتر گریه می‌کنید و بیشتر می‌خندید، کودکان شیطان و بازیگوشی که عاشق بازی‌کردن، خراب کردن، تجربه‌کردن همه چیز بدون ترس و واهمه هستند. این شما هستید.
این شما هستید …
منتشر شده در دلنوشته‌ها
اولین باشید که نظر می دهید